Wczasy nad morzem - wczasynadmorzem.info

Węsiory

20 czerwca 2012r.

Z kurhanów znalezionych w Węsiorach wyróżnić trzeba 1 kurhan z kręgami koncentrycznymi, 3 kurhany ze stelami i inne. Większość kurhanów otoczonych jest wieńcem małych kamieni. Ogółem odnaleziono 20 kurhanów, w tym 12 z grobami szkieletowymi, inne z popiołami zmarłych, bądź ze zsypanym do jamy stosem, bądź z nasypem wprost na stos ciałopalny. Groby w kurhanie 6 i 15 wyróżniły się bogactwem znalezionych przedmiotów, w jakie zaopatrzono zmarłych. Zwłaszcza grób w największym kurhanie 15, o średnicy ponad 15 m, krył szczątki kogoś szczególnie możnego, sądząc ze srebrnych ozdób, jedynych na całym cmentarzu, i z faktu złożenia zwłok w drewnianym grobowcu, nakrytym następnie ziemią i kamieniami. Kurhan ten datowany jest na około 150 r. n. e. Podobne formy grzebania spotykane są w Skandynawii i występują również w Odrach. Jeden z kurhanów nie zawierał jżadnego śladu pochówku. Najciekawszy niewątpliwie jest kurhan 16 z kręgami koncentrycznymi. Tego typu nagrobki zachowały się najliczniej w Gotlandii, gdzie występują już od około 1100 r. Dalej na trasie wieś Klukowa Huta (60 km), gdzie odgałęzia się szosa do Kościerzyny odległej o 16 km (s. 143). Po około 4 km dalszej jazdy niedaleko przed wsią Borucino widać na lewo od szosy, poza doliną małego strumyka, wzniesienie wysokości 222,3 m, Jest to Zamkowa G ó -a pod widoczną dalej wsią Kamienica Szlachecka. Stał tu p.n.e. przez całe następne jedenaście wieków. W obrębie kurhanu 16 wzniesiono później kurhan 12 z grobem szkieletowym i nadto pochowano zmarłych w kilku pojedynczych grobach. Takich grobów indywidualnych z grzebaniem według różnych obrządków, głównie ciałopalnych popielnicowych lub jamowych, jest na omawianym cmentarzysku ponad sto. Formy grzebania sięgają tradycjami odległych czasów. Podczas badań stwierdzono znaczne różnice w wyposażeniu grobów w ozdoby i przedmioty codziennego użytku, co zależne było od zamożności zmarłego i jego znaczenia za życia. Na północ od Węsior, w odległości 4 km, leży wieś Mściszewice nad Jeziorem Wiejskim. Kilkaset kroków na zachód od wsi znajduje się niezwykły zabytek przyrody w postaci pola głazów narzutowych, gęsto leżących obok siebie. Jest to rezerwat geologiczny o powierzchni 0,40 ha. Obok na wzniesieniu znajduje się kilka kurhanów, z których kamienie zabrano niestety na .uczeń drogowy. Teren ten znajduje się od 1954 r. pod ochroną. Obszary rozciągające się na północ od Mściszewic należą do najbardziej nieurodzajnych w powiecie kartuskim. Wszędzie widać piachy, nieużytki, na polach kamienie, nie brak podmokłych terenów i torfowisk. Jedyną ozdobą tych pustacizn są niewielkie zagajniki i małe je-ziorka-oczka oraz z rzadka rozrzucone ubogie zagrody. Smutną tę ziemię, na której rolnik zbiera mizerne plony, nazwano kiedyś Czystymi Polami. niegdyś gród obronny, doskonale usytuowany na stromym cyplu wysoczyzny. Grodzisko składa się z trzech części, w tym dwie owalne, a trzecia na krańcu cypla półkolista. We wszystkich trzech występują zagłębienia. Całość założenia ma wymiary 36X164 kroki. Z kolei mijamy wieś Borucino nad Jeziorem Boruckim i około 1,5 km dalej zatrzymujemy się na przesmyku dzielącym na dwie części Jezioro Raduńskie. Z grobli, po której przebiega szosa, roztacza się rozległy widok na obydwie części jeziora, ujęte w wysokie i częściowo zalesione brzegi. Po lewej stronie trasy, w kierunku północno-wschodnim widać Jezioro Raduńskie Dolne — 9,9 km długości, do 1,3 km szerokości, powierzchnia 671 ha, głębokość do 25 m. Rozlewające się w przeciwnym kierunku Jezioro Raduńskie Górne ma około 6 km długości, do 0,87 km szerokości, powierzchnię 375 ha i głębokość do 40 m. Jezioro administrowane jest przez PGR Lipusz, żyje w nim głównie cenna ryba sielawa. Na południu Krajobraz z okolic Kamienicy Szlacheckiej w pow. kartuskim, tzw. Czyste Pola. Za dolinką małego strumyczka Zamkowa Góra (222,3 m npm), na której grodzisko wczesnośredniowieczne